Ponad tysiąc złotych dodatkowych pieniędzy od pracodawcy na wakacje? Brzmi dobrze i jest możliwe. Warunki? Trzeba pracować na etacie w małej firmie i wziąć minimum dwutygodniowy urlop.
Firmy, które zatrudniają więcej niż 20 osób na pełne etaty i nie mają założonego zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, mogą również wypłacać świadczenia urlopowe. Muszą jednak liczyć się z tym, że w takiej sytuacji nie uwzględnią kwot wypłacanych świadczeń w kosztach uzyskania przychodów. Potwierdza to interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (z dnia 16.03.2010 r., sygn. IBPBI/2/423-1482/09/BG): „ (…) Pracodawca, który zatrudnia w dniu 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, ma jedynie prawo wyboru pomiędzy tworzeniem lub rezygnacją z tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (…) ustawa nie przewiduje możliwości zamiany tworzenia funduszu na wypłatę świadczeń urlopowych. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka zatrudnia na dzień 1 stycznia 2009 r. powyżej 20 osób i nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Z uwagi na to, że Wnioskodawca zrezygnował z tworzenia funduszu, podstawą prawną wypłaty świadczenia urlopowego jest regulamin wynagradzania, a nie przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wypłacane przez Wnioskodawcę świadczenia, mimo nazwania ich „urlopowymi”, nie mogą być utożsamiane ze świadczeniem urlopowym, o którym mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (zbieżne jest tylko nazewnictwo). W konsekwencji, przedmiotowe świadczenia nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych”.
Agata Szymborska-Sutton, Tax Care
