Radio2007-02-24
4

Przyszłość mediów elektronicznych dlaczego cyfrowa?

Świat staje się cyfrowy. Wizja idealnego połączenia technologii telekomunikacyjnych, elektroniki użytkowej i PC wkrótce stanie się rzeczywistością.

Świat staje się cyfrowy. Wizja idealnego połączenia technologii telekomunikacyjnych, elektroniki użytkowej i PC wkrótce stanie się rzeczywistością. Ostrożne szacunki przewidują, że transmisje telewizyjne po roku 2010 będą wyłącznie cyfrowe, a udział w rynku urządzeń cyfrowych będzie się kształtował na poziomie 95%...(1)

Historia rozwoju masowych rozwiązań informatycznych, według koncepcji proponowanej przez Microsoft i wspieranej przez zdecydowaną większość dostawców, uczy, że wobec haseł „krystalicznie wyraźny obraz” czy „wspaniały dźwięk” warto zachować dystans. Również mnogość dostępnych kanałów nie zmienia faktu, że jak nie ma co oglądać, to nie pomoże „skakanie” po nich. Czy zatem istotnie jesteśmy świadkami jakiejś rewolucji technicznej? Przecież technika cyfrowa od dość dawna stosowana jest w przekazie informacji. Wystarczy wspomnieć klasyczną telefonię, w której PCM-ka, jako podstawowa metoda transmisji służy od niepamiętnych czasów czy choćby cyfrowy zapis dźwięku na płytach CD, który obecnie bardzo już spowszechniał. Jedynie przekaz telewizyjny dziwnie długo pozostaje w sferze rozwiązań analogowych, nie licząc chlubnych wyjątków (w Europie m.in. w Niemczech i w Wielkiej Brytanii wprowadzono naziemną telewizję cyfrową). Wiele osób wietrzy tu nawet spisek producentów, którzy mając (jakoby) gotowe rozwiązania cyfrowe, ciągle jeszcze uważają, że należy do końca wyeksploatować tradycyjną technikę. Jednak stosowanie spiskowej teorii dziejów do sektorów rynku cechujących się silną konkurencją wydaje się być niezbyt racjonalnym podejściem. W tym wypadku wolny proces „wychodzenia” nowych rozwiązań technicznych z laboratoriów należy raczej przypisać brakowi spójnej wizji co do przyszłych standardów. Niemniej, wcześniej czy później telewizja cyfrowa wyprze w końcu telewizję analogową. Jak wynika z wielu analiz większość odbiorników telewizyjnych kupowanych obecnie będzie sprawna jeszcze nawet za 15 lat. W tej sytuacji wydaje się, że oczekiwany przełom w sferze telewizji cyfrowej może nastąpić gdzieś w okolicach roku 2010 – 2015.

To dość długo. Na szczęście wynalazki techniczne mają to do siebie, że możliwości dalszego ich doskonalenia na drodze ewolucyjnej wcześniej czy później ulegają wyczerpaniu. W takiej sytuacji i w celu zapewnienia ciągłego rozwoju konieczne staje się podejmowanie kolejnych kroków zmierzających do wdrażania „rewolucyjnych” zmian. Dopiero wówczas w rozwijających się dziedzinach możemy liczyć na nowe inwestycje, wzrost zatrudnienia, wysoką rentowność oraz poszerzenie rynku i wzrost przychodów. Wychodząc z tego punktu widzenia, brak nowych technologii oznacza z kolei gospodarczą wegetację. Ostrzeżenie przed tego rodzaju scenariuszem znalazło się m.in. w tzw. Raporcie Bangemanna przygotowanym na potrzeby Unii Europejskiej. Czytamy w nim: (...) Kraje, które pierwsze wejdą w erę społeczeństwa informacyjnego opartego o nowe technologie zbiorą największe żniwo. To one wyznaczą drogę dla innych. Natomiast kraje, które będą zwlekać lub podejmą działania połowiczne, mogą w czasie krótszym od dziesięciolecia stanąć w obliczu załamania inwestycji i kryzysu na rynku pracy (...) (2).  Przesłanie płynące z owego raportu jest niezwykle jasne – potrzebne jest przełamanie wrodzonego ludziom konserwatyzmu i odważne decyzje stawiające na nowe technologie.

W tej perspektywie ostatnie kilkadziesiąt lat jawi się obserwatorowi, który stara się  wytłumaczyć zjawiska społeczne na drodze poszukiwania dominant rozwojowych i głównych czynników postępujących przeobrażeń, jako epoka informacji. Techniki wytwarzania, przetwarzania, przechowywania i przekazywania informacji stają się podstawowymi mechanizmami funkcjonowania współczesnego społeczeństwa. Proces, w ramach którego zachodzi owa nieporównywalna z niczym ekspansja technologii informacyjno-komunikacyjnych, uległ niezwykłemu przyspieszeniu w wyniku postępu technicznego zachodzącego w dziedzinie mediów.            
          
Początkowo media masowe, jak np. stacje telewizyjne były nieliczne, miały jednak ogromne, narodowe audytoria. I choć mediom tym brakowało sprzężenia zwrotnego to dominował w nich wielki stopień zorganizowania i profesjonalizmu. Dziś nowe media (3) zmieniają ten obraz. Obok profesjonalnych nadawców pojawiają się zwykli użytkownicy; obok przekazów dla mas dostępne są treści specjalistyczne, alternatywne; obok kilku kanałów analogowych, zaczynają pojawiać się kanały zintegrowane (multimedialne) oraz interakcyjne, o natychmiastowym sprzężeniu zwrotnym. Innymi słowy prasa, radio i telewizja – media znamienne dla społeczeństwa masowego – ustępują miejsca interaktywnym, cyfrowym środkom komunikowania. Zmiany o których mowa ilustruje poniższa tabela.

Tabela 1. Media dawne i nowe
  Zobacz tabelęcji, która nadchodzi i która będzie miała wpływ na wszystkie ogniwa medialnej komunikacji. Jak długo ona potrwa? – to jedna z wielkich niewiadomych. Dziś przyszłość mediów elektronicznych rysuje się „cyfrowo”, ale jak twierdzą wtajemniczeni (13) z cyfrowej sieci oplatającej świat już niedługo wyłoni się nowa technologia, która przyniesie kolejne rewolucyjne zmiany...

Michał Wierusz-Kowalski:
menadżer; handlowiec; dziennikarz; doktor nauk humanistycznych; wykładowca akademicki; rzecznik prasowy oraz organizator wielu międzynarodowych imprez sportowych; wydawca internetowego serwisu B2B TVP; autor licznych publikacji z dziedziny mediów i nie tylko; kierownik Wydziału ds. Rynków Europy Centralnej i Wschodniej w Dziale Obrotu Licencjami Filmowymi Biura Współpracy Międzynarodowej i Handlu TVP S.A.


1-B. Fischer, U. Schroeder, Tom’s Hardware Guide w: http://www.pl.tomshardware.com, [dostęp 2 listopada 2003]
2- Cyt. za T. Goban-Klas, P. Sienkieiwicz, Społeczeństwo informacyjne – szanse, zagrożenia, wyzwania, Kraków 1999, s. 123.
3-Nowe media to te środki służące porozumiewaniu się ludzi (wprost lub pośrednio), które pojawiły się w ostatnich dziesiątkach lat (w tym sensie telewizja jest wynalazkiem nowym) i które wykorzystują elektronikę dla przekazu sygnałów. Ich cechą charakterystyczną jest ciągłe i szybkie doskonalenie parametrów, miniaturyzacja, standaryzacja, obniżanie kosztów jednostkowych, zmniejszanie kosztów użytkowania oraz interakcyjność. Cyt. za T. Goban-Klas, P. Sienkieiwicz, Społeczeństwo informacyjne – szanse, zagrożenia, wyzwania, Kraków 1999, s. 88.
4-Transmisja bitów (komunikacja), w odróżnieniu od transmisji atomów (transport) jest czymś więcej niż tylko zastępowaniem w pewnych sytuacjach przekształcania materii przesyłaniem informacji. „Język” bitów, język cyfrowy staje się uniwersalnym kodem transmisji, umożliwiając łatwe operowanie sygnałami oraz łącznie różnych urządzeń posługujących się kodem cyfrowym. Stąd przekonanie, że sieć cyfrowa będzie w przyszłości łączyć w sobie cechy dzisiejszej telefonii, telewizji i Internetu, a rozróżnienie na telewizję cyfrową i Internet w przyszłości w ogóle zaniknie. Zob. T. Goban-Klas, P. Sienkieiwicz, Społeczeństwo informacyjne – szanse, zagrożenia, wyzwania, Kraków 1999, s. 23.
5-Przez wielu medioznawców termin ten bywa często zastępowany terminem mediamorfoza. Wynika to z faktu, iż ten ostatni lepiej opisuje istotę procesów będących przedmiotem analizy, aniżeli dość rozpowszechnione określenie transformacja, które w specyficznych polskich warunkach służy raczej opisowi przekształceń własnościowych i prawnych w warunkach zmiany systemu społeczno-politycznego. Cyt. za T. Kowalski, Mediamorfoza – rzecz o przyszłości mediów, Studia Medioznawcze 2001, nr 1, s. 21.
6-Pasmo albo przepustowość kanału musi być dobrze dopasowana do liczby bitów niezbędnych do dobrego odtworzenia danego typu danych (dźwięk, muzyka, wideo): 64 tys. bitów na sekundę wystarcza do dobrego odtworzenia głosu; 1 mln 200 tys. bitów na sekundę wystarcza do odtworzenia wysokiej jakości muzyki, a 45 mln bitów na sekundę znakomicie wystarcza do odtworzenia obrazu wideo. Cyt. z Telewizja cyfrowa i usługi multimedialne, cz. 1, INFOTEL 2001,
http://www.vector.com.pl/24821.xml [dostęp 2 listopada 2003].
7-N. Negroponte, DNA informacji, w: M. Hopfinger (red.), „Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku”, Warszawa 2002, s. 369.
8The Report of the Digital Strategy Group of the European Broadcasting Union “Media with a purpose”, w:
http://www.ebu.ch , [dostęp 19 listopada 2003]
9-The Report of the Digital Strategy Group of the European Broadcasting Union “Media with a purpose”, w:
http://www.ebu.ch , [dostęp 19 listopada 2003]
10- Konwergencja – pojawianie się nowych form komunikowania, które są następstwem przenikania się dotychczas dostępnych technik na pewnej wspólnej platformie (w kontekście początków XXI w. chodzi tu o technologię cyfrową). Cyt. za T. Kowalski, Wprowadzenie do analizy..., op. cit. s. 24.
11-Elektronic Communications: the Road to the Knowledge Economy, w:
http://www.obs.coe.int [dostęp 2 listopada 2003]
12-L.W.Zacher (red.), Społeczeństwo informacyjne w perspektywie człowieka, techniki, gospodarki, Warszawa 2001, s. 98-99.
13-  R.D.Hof, W poszukiwaniu następnego objawienia, w: „Business Week”, Nr 9, wrzesień 2003

Autor:dr Michał Wierusz-Kowalski

KOMENTARZE(4)DODAJOPINIĘ

NAJPOPULARNIEJSZE

<WRÓĆ NAPRACA
PracaStartTylko u nas