Witold Graboś- Najwyższa Izba Kontroli słusznie stwierdza, że w rozwoju radiofonii cyfrowej brakuje strategii, Warto jednak pamiętać, że nie jest to zobligowanie ustawowe, a raczej wynika z potrzeby racjonalnego planowania procesów implementacyjnych - komentuje Witold Graboś, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Wyniki kontroli Najwyżej Izby Kontroli są pozytywne. NIK stwierdza, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji postępowała zgodnie z prawem. Na KRRiT spoczywa ustawowa odpowiedzialność za politykę w dziedzinie mediów elektronicznych, a także obowiązek inicjowania postępu technicznego (art. 6 ust 2 ustawy o radiofonii i telewizji). Zaniechanie tych powinności byłoby zatem sprzeczne z prawem.
Najwyższa Izba Kontroli słusznie stwierdza, że w rozwoju radiofonii cyfrowej brakuje strategii. Warto jednak pamiętać, że nie jest to zobligowanie ustawowe, a raczej wynika z potrzeby racjonalnego planowania procesów implementacyjnych. Brak strategii lub fakt jej istnienia nie zmienia ustawowych obligacji KRRiT.
Krajowa Rada zgadza się, że strategia ta będzie pomocna we wdrażaniu radiofonii cyfrowej. Dlatego przygotowuje tzw. Zieloną księgę cyfryzacji, czyli eksperckie opracowanie dotyczące uwarunkowań technicznych, organizacyjnych i ekonomicznych implementacji technologii DAB+ w Polsce. Będzie to rekomendacja przedstawiona rządowi, która posłuży do opracowania strategii państwa w tej kwestii.
KRRiT podejmując decyzję dotyczącą cyfrowej emisji programów Polskiego Radia stała na stanowisku, że przygotowanie właściwej strategii nie może się opierać na teoretycznych symulacjach. KRRiT skorzystała z doświadczeń wielu państw europejskich bardziej zaawansowanych we wdrażaniu cyfrowej radiofonii. Wydaje się rzeczą właściwą, by liderem tych procesów był nadawca publiczny. Jego sukces pozwoli również na skrócenie okresu podwójnej emisji (simulcastingu), posłuży budowie rynku odbiorców, a więc korzystny będzie także dla nadawców komercyjnych, którzy wejdą na rynek zbadany i w części rozpoznany.
Mówiąc o kosztach cyfryzacji wypada pamiętać, że w zdecydowanej mierze dotyczą one nieuniknionych wydatków programowych, i tych związanych z rejestracją dźwięku, obróbką, przechowywaniem, dostępem i przesyłaniem, a także cyfryzacją zasobów archiwalnych. Są to koszty dotyczące wszystkich programów radiowych, gdyż proces cyfryzacji jest procesem globalnym. Dodatkowe koszty wiążą się jedynie z cyfrową emisją i cyfrowym odbiorem. W zasadzie kontrowersje dotyczą tych dwóch elementów wieńczących cyfryzację radiofonii.
Żadne z państw europejskich nie zaniechało cyfryzacji radiofonii, chociaż jest ona w każdym z nich na różnym etapie. Dotychczas dwa kraje wyznaczyły datę wyłączenia nadawania analogowego i przejścia jedynie na nadawanie cyfrowe: Norwegia i Szwajcaria.
Decyzja Urzędu Komunikacji Elektronicznej i Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w sprawie cyfrowej emisji sprawia, ze Polska nie jest zapóźniona we wdrażaniu tej technologii.
Witold Graboś, zastępca przewodniczącego KRRiT i przewodniczący zespołu ds. cyfryzacji radia w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji
.jpg)
