To kliniczny przyklad bezczelnej siuchty środowiska dziennikarskkiego z politykami; obrzydzenie mnie bierze na widok tych plasajacych popapranców z jednej i drugiej strony barykady. MOja nigdy nigdy tam nie stanęła i nie stanie. I oni maja czelność mówić o niezależności.

Moja noga nigdy tam nie postała i nie postanie. Niezalezni dziennikarze , z bożej łaski :-)

Nazywanie ich dziennikarzami jest wielce niestosowne, to zwykli funkcjonariusze partyjni oddelegowani na odcinek prasowy. A towarzysząca temu wydarzeniu akcja charytatywna jest dla nich niczym innym, jak uspokojeniem własnego sumienia.