Piękny przykład dziennikarstwa dworskiego. Ani jednego trudnego pytania np. co z konkursami na władze mediów publicznych. Przejdzie to do historii służalczości.

Oglądanie tego przedstawienia skłoniło mnie do głębokiego zastanowienia: w jakim ja kraju żyję? Tu już od jakiegoś czasu zbyt dobrze nie jest, media sprzedają nam tylko fasadę. Ale dykcja, fizys, mimika tego człowieka, to jak łatwo spływają mu z ust kłamstwa, jest naprawdę bardzo niepokojące. Sorry, ale ja widzę dyszącego żądzą odwetu satrapę, który nie cofnie się przed niczym. Chcieliście mieć spokój i przywrócenie demokracji, ale zamiast tego będziecie mieć rządy nie zahaczające o dyktaturę, ale praktycznie podręcznikowo do niej zmierzające. Jeśli poprzednio był podobno reżim, to jak nazwać to, co mamy obecnie? Orwell i Huxley nagle stają się niebywale aktualni. I mówi to człowiek bezstronny, nie powiązany z żadnym z plemion naszej wewnętrznej drole de guerre.

Wywiad na kolanach i jeszcze z Polsatu Witwicki, który średnim reporterem jest i jakąś nieudaczną książkę napisał, tyle sukcesów życiowych - gwarancja nudy podczas programu. Nie ma Polsat dziennikarzy z charyzmą? Już nawet Gugała by to prowadził z większą pewnością siebie i zdecydowaniem.