Dotychczas nie znane są żadne telewizyjne osiągnięcia prezesa i większości Jego „konkursowego” zespołu. Nie znane są również osiągnięcia na niwie politycznej. Nie wiemy, co dobrego stało się w mediach publicznych z biegiem lat spędzonych przez prezesa w sejmowych ławach i rozmaitych radach. Lata mijały…, a prezes ciągle był w radach. Tajemnicą pozostają osiągnięcia w zarządzaniu jakąkolwiek strukturą opartą na rachunku ekonomicznym. Niewielkie musiały być także kompetencje urzędnicze, skoro resort pozbył się połowy swojego pionu politycznego, kierując go na nowy odcinek pracy społecznej – pożytecznej. Na razie wiemy, że prezes zatrudnił w TVP swoje koleżanki i kolegów z resortu oraz podległych mu struktur, a niektóre próbował zatrudnić cudzymi rękami. Na razie wiemy, że prezes zwalnia lub przesuwa na niższe stanowiska zawodowych pracowników TVP z długoletnim stażem. Robi to pod pozorem „utraty zaufania” – jak w gabinecie politycznym resortu (!). Wiemy, że moralizuje i naucza nowomową oraz – ujawnia szczegóły cudzych kontraktów. Wiemy, że został na to stanowisko wyłoniony w drodze procedur tak samo „przejrzystych i apolitycznych”, jak te, które wyłaniały Jego poprzedników. Wiemy też, jakie są właściwości takich prezesów – pogarda dla zawodowej kadry, zwalnianej z pracy w trybie zemsty; lojalność – tylko wobec własnej jaczejki i pełna dyspozycyjność wobec Rady, ministra etc.