Bo w wielkiej korporacji można być leniwym i niekompetentnym dyrektorem nawet przez lata. A naczelnym, robiącym dziwnie drogie pisma i zatrudniającym rodzinę swoją i pracowników - nawet drugie dziesięciolecie. Bo kto to skontroluje? Sprzedaż była przez lata, wzrost był, to i nikt się nie czepiał. Byle być miłym, fajnym i robić dobre wrażenie. W Bauerze to norma, a w Zwierciadle gorzej. Bo to mała, prywatna firma, a nie koncern, gdzie wszyscy są zawsze winni poza dyrektorem wydawniczym.

Jerzy i kolorowe CV, zaraz padnę ze śmiechu. Pewnie jest tak gustowne jak pierwsze okładki CARS-a, może nawet mu ten sam grafik składał! :))))))))))))))))))

Widzę jak się cieszycie, bo pewnie pracowaliście z Szulwicem. Ja nie, ale mam swoich innych faworytów z firmy gdzie dyrektorował. Stąd moja wypowiedź.