Widzę, że „Poufna Rozmowa” której rewelacji w żaden sposób nie można potwierdzić ma spore wzięcie. Ehh jak to pamięć jest ulotna. Gdy publikowano rozmowy z Sowy i Przyjaciół, była gadka z tych samych mediów o tym, że nielegalnie zdobytych rozmów nie powinno się powielać. A tam przynajmniej ustalono zleceniodawcę i wykonawców podsłuchów.

Co to jest w końcu ta „Poufna rozmowa”? Skąd mamy pewność, że te e–maile rzeczywiście były pisane przez opisywane w tekście postaci?

Dziwie się, że po tych wszystkich – prawdziwych bądź nie e–mailach, panowie nie przechodza na zwykłe rozmowy telefoniczne przeprowadzone przy pomocy zwykłych starych Nokii. Serio, dziś włamać na skrzynkę mejlowa jest dużo prościej niż założyć komuś podsłuch.