Warto zaznaczyć jeszcze dwa problemy związane z promocją np. miast. Chociażby forma prowadzonych przetargów, często zakładająca wybór oferty, która będzie najtańsza (w tym przypadku najtańszy prawie zawsze oznacza najniższej jakości). Środki unijne są rewelacyjnym zastrzykiem finansowym do w/w działań ale po realizacji kampanii reklamowej, stworzeniu markowego produktu turystycznego i rozdysponowaniu dotacji brakuje pieniędzy na utrzymanie - chociażby tablic/znaków turystycznych, konserwację stworzonych w ten sposób atrakcji turystycznych. To są ogromne koszty, często ponad możliwości gminy czy małego miasta. I tym samym para promocyjna idzie w gwizdek.

na ale gdzie ten zysk? wydawanie setek milionów na to, żeby ktoś np. w Sieradzu lepiej myślał o Krakowie? Gdzie są przesłanki i wyliczenia ekonomiczne (a nie ideologie) uzasadniające ponoszone koszta?