Odszedł kolejny (czy nie ostatni ?) z WIELKICH sprawozdawców / komentatorów sportowych. Sławny jest jego krzyk na stadionie w Karl Mars Stadt: Królak, Królak, Królak - ku zdumieniu Dobrowolskiego, który podczas transmisji przekonywał słuchaczy, że na czele Włoch Cestari (obaj jechali w niebieskich koszulkach). Emocje Tuszyńskiego udzielały się zawsze słuchającym radia - a były to czasy, gdy radio było potęgą, wszak telewizja była w owych czasach, w PRL-u, w powijakach. On i Tomaszewski, dwóch Tuzów mikrofonu - obaj już po drugiej stronie cienia.
A w sercach pozostanie tęsknota, smutek, żal ...
Requiescat ina Pace.

Kończy się pewna epoka, epoka tytanów mikrofonu w polskiej radiofonii. Smutno zaczął się ten rok. Wyrazy współczucia dla Rodziny i najbliższych Pana Bogdana.

Człowiek odszedł, ale jego głos pozostanie w mojej pamięci. Tylko tyle i aż tyle. Do usłyszenia Panie Bogdanie!