Jakie dno i udawanie....

Podsumowała całokształt związku z tobą. Jej przyjaciółka dopiero po chwili odezwała się. Podobnie jak twoja żona, czuła złość. Po prostu złość. A jedynym sposobem na wyrzucenie jej z siebie było powiedzenie kilku zdań pocieszenia, dodających otuchy. Choć wiedziała, że na wiele się to nie zda. Tutaj pasowałoby doradzenie, żeby znalazła sobie innego. Jednak była jej największą przyjaciółką i takie słowa nie przeszłyby jej przez gardło. Pozostawało jej więc jedynie pocieszać.