Tomasz Lis w Onecie w porze „Wiadomości” i bez publiczności

Panie redaktorze naczelny trochę osobistych interesów wcisnę. Mogę? Dzięki...Powiem tak: ludzka zawiść nie ma granic.
Bo ja jestem chory i nieśmiały. Każdy jest chory. Tylko nie każdy żyje z literatury i do tego faktu. Biorę książkę i widzę ten mail. Mnie odrzuca...
Nie życzę tego innym. Czy ja będę oglądać? Boję się...Ale życzę Polski w której człowiek wykształcony, człowiek pracy, człowiek z poglądami i wygodnymi i mniej po prostu był. Nie gdzieś tam tylko na odpowiednim miejscu...
Bo są tacy ludzie i są spychani na margines. Przerobiłam ten temat...Mnie się nie chce albo nie lubię pisać wolę rozmawiać z ludźmi. Pewnie że wolisz tylko z takimi jak ty. Piszesz o nędzy i żyjesz z nędzy a sam jakoś nędzę znasz tylko z pojęcia. Albo wolę fikcję a reportaż finansuje kocią karmę.
Co z tą Polską?

Nie jestem kulturalna to fakt. Zraniłam? Może...Ile można mieć klepek w głowie żeby reportaż reklamować różowymi szpilkami?
Widzę że Polska to Margaret.
A chcę widzieć to https://www.youtube.com/watch?v=C4qcIAZ1cV0
Dzięki za prywatę...

Nie wiem na jakiej zasadzie kasujecie wypowiedzi. Wysłałam maila z zapytaniem takowym. Odpowiedzi nie otrzymałam.
Nie masz co robić? O to chodzi, że mam. I tym się zajmę...